Morvan

(1608) Salut, révérence. De gur “révérence”. Dér. agurtu “saluer”.

Naberan

aho-gur (ahozko erreberentzia)

Mugurutza

Latinetik, augurium. “...Era tal la grandiosidad que encerraba en sí la palabra “agur” que no podía deshonrarse repartiéndola por el mundo sin miramiento o mesura alguna…”

http://blogs.deia.com/arca-de-no-se/2017/01/28/el-enigma-de-nuestra-palabra-agur/

Goitia

Morvan da hurbilen dabilena. “Gur, Hur” da kakoa, “curvatura, inclinación, reverencia…” horregaitik, “agurek” dira giza adindunak, beraien bizkarra, okertuta dagoena eta begirune merezi dutena.

Hortik dator hizkuntza askotako “aorta sana” (arteria aorta), jatorriz “agurta”, daukan bastoi motagaitik.

Agud-Tovar

Bitxia da, gehienek latinez datorrela dioskute (erromatarrak agertu arte ez omen genuen agurtzen antza). Eta latinistek ez digute azaltzen zergatik  %100eko antzekotasuna duen “ahur/agur” eskuaren aldea adierazteko hitzarekin.